Dünyanın Bütün Bettalarına 2

Ben bir bettayım, yalnızlığa mahkûmum.
Tek başına yapayalnız geçecek olsa ömrüm,
bazen çeksede büyük bitkili akvaryumlar gönlüm,
ben bir bettayım yalnızlığa mahkûmum.

Bardaklar fanuslar, neden bana bunları yapıyorsunuz?
Hiç düşünmeden beni soğuk sulara atıyorsunuz.
Biliyorum, beklide yatağınıza gönül rahatlığıyla yatıyorsunuz,
O kuş tüyü yastıklarda günaha günah katıyorsunuz.

Bende istemezmiydim, bitkiler arasında yaşamak?
Siz bilmezsiniz ne demektir titreye titreye yaşamak.
Hele yem ne zaman gelecek diye umutsuzca bekleyişim yokmu,
Sıcak bir yuva istiyorum ben, söyleyin çokmu?

Sahibim iki gündür yem vermiyor, bir şey gelmezki elimden.
Bir şeyler kopuyor sanki sağ yerimden,
Sanırım açlığın verdiği sıkıntı olacak,
Sahibim biraz kendini benim yerime koyacak.

Arkamdan ayak sesleri geliyor,
Sahibim içinde bulunduğum fanusu almış bir yerlere götürüyor.
Beni bir poşete koydu, üşümeyim diye üstünü gazeteyle sardı.
Galiba gaddar sahibiminde bir yüreği vardı.

Gaddar sahibim beni iyi birisine verdi,
Bitti artık soğuk ve yem derdi.
Bitkili akvaryumumda geziyorum istediğim kadar, ama
hala yüreğimde bir şeyler eksik, nemi:

Ben bir bettayım, yalnızlığa mahkûmum.
Koskocaman bitkili akvaryumlarda geçecek olsada ömrüm,
Her istediğine kavuşsada gönlüm,
Ben bir betayım yalnızlığa mahkûmum.